Inspirerend nieuws

Velen ervaren ‘loopbaanpijn‘: weinig zingeving of (door-)groeimogelijkheden, veel stress of spanningen met collega’s of bazen, weinig kennis van de arbeidsmarkt en hoe jezelf te presenteren. En in deze corona-tijden komt er ook nog veel jobonzekerheid bij! Dat hoeft niet.

In onze loopbaanbegeleiding krijg je een aantal systemische tools in handen om zelf sturing te geven aan jouw loopbaan. Een scherper inzicht in jezelf, je mogelijkheden en de arbeidsmarkt zijn het resultaat waar je nog jaren op terug kan vallen.

Het effect daarvan is niet min!

• Meer energie
• Een groeipad als mens of professional
• Meer evenwicht
• Eindelijk rust in je hoofd.

Start vandaag met loopbaanbegeleiding

Maak een afspraak voor een gratis kennismakingsgesprek met een NextStep loopbaancoach. Jouw loopbaangeluk is immers onze specialisatie. Het enige dat we van jou verwachten is een stukje overgave aan het proces dat we aanbieden. Je zal versteld staan – zoals zovelen voor jou – over het blijvende effect ervan.

Twijfel je nog?

Dat is niet abnormaal. Ook al heeft de Vlaamse overheid de kost voor een begeleiding beperkt (80€ voor 7u), het blijft voor velen spannend of ze voelen zich niet overtuigd. Weet echter dat onze aanpak erg uitnodigend is om zowel grote als kleine ‘volgende stappen’ te zetten. 

Bellen voor een vrijblijvende kennismaking kan op 0472 360433.

Het speelt geen rol hoe oud je bent.  Of je nu in de twintig, dertig, veertig of ouder bent, sommige levensvragen komt iedereen wel eens tegen.
Wat zou je anders doen ?

Ben je nu tevreden met je leven ?
Wat wil je graag anders zien en hoe pak je het aan ?

Coaching helpt.  Bel voor gratis kennismaking op 0472 360433.

Ken je deze quote nog van Cois Backeljau uit de gelijknamige serie ?  Allicht heb je de laatste maanden jezelf die vraag ook wel eens gesteld.

Al jaren zitten we precies op één van de beste plekjes van de wereld.  We vergeten snel dat de voorbije 20 of 30 jaar er ook dingen zijn gebeurd die ons als “ramp” of “aanslag” bijblijven en waarbij we ook al eens dachten : in wat voor een wereld leven we nu ?
De voorspoed die we kenden deed, de meesten onder ons, echter snel terugkeren naar ons leventje van “brood en spelen”. 

Naar mijn gevoel ligt het nu toch wel even anders.  Onze stevige basis (ook relatief) staat sinds de jaarwende toch wel op wankele poten.  Het rammelt langs alle kanten : maatschappelijk, economisch en dit keer komt het tot onze stoep en tot in onze living. 
Zolang je kan blijven werken, valt het nog wel mee.  Maar we merken dat een aantal sectoren gewoon van de kaart geveegd worden.  Je zal maar een muzikant of artiest zijn of actief zijn in de horeca of reiswereld.
Komt het oude ooit nog terug ?  We gaan daar wel vanuit maar zeker is het alleszins niet.

En dan komen we op het punt dat we in de badkamer voor de spiegel staan. 
Blijven we gezond ? 
Blijven we een job houden ?
Komt ons vanzelfsprekende leventje nog terug of blijft het duren  ?
Heb ik de eerste jaarhelft als vakantie beleefd of is er een sluimerende onzekerheid in ons leven.

Je hoeft daar niet over te panikeren maar het afdoen als flauwekul is hetzelfde als je hoofd in het zand steken.  En meestal is dat niet de oplossing.

Als je job op verdwijnen of veranderen staat; als je stabiliteit op losse schroeven komt … wat ga je dan doen ?
Durf je daar over nadenken ?
Wat voor gevolgen heeft dit voor jou ? 
Wat is jouw worst case scenario ?

Een mens kan niet alles plannen en voorzien.  En het is zeker niet gezond om hier neerslachtig of moedeloos van te worden.
Een mens heeft heel veel veerkracht in zich.  Je moet dat alleen weten te kanaliseren tot iets productief.  En daarvoor mag je al eens nadenken over wat je opties zijn voor de korte toekomst, maar ook voor langere termijn.  Je wensen en verlangens projecteren  en ernaar handelen.
je hebt niet alles in de hand, maar veel meer dan je denkt.

Zowel voor je privéleven als voor je beroepsleven is het niet fout om even een check-up te maken van waar je naartoe wil.  Daar helpt coaching.  Ik stel de vragen die jij je niet durft te stellen of die je wegduwt of waar je nog niet eens aan dacht.

Voor leven en loopbaan; coaching helpt.
Je weet me wel te vinden voor vrijblijvende informatie of afspraak.

“Een kans om te herconnecteren …” lees ik in een promotie van Coca Cola. 
119 picknickbanken die in Turnhout geplaatst worden, het bedrijf www.helpper.com dat mensen in contact brengt voor kleine hulpjes, de stormloop richting terrassen bij het afbouwen van de lockdown, het herwonnen respect voor mensen werkend in sociale beroepen, de talloze toepassingen voor online contact die plots wel de nodige aandacht krijgen …
Lang leve het sociale contact ?

Als ik een slecht karakter zou hebben, dan zou ik me waarschijnlijk focussen op en ergeren aan die bedrijven die gretig gebruik maken van Corona om het digitale denken en doen, letterlijk, in de strot te duwen van personeel & klanten : “het nieuwe normaal” noemt men dat dan.  Gewoon minder kosten en meer geld, dat is de enige drijfveer van dit denken.

Als ik een goed karakter zou hebben, dan zou ik de voordelen zien van het digitale : minder verplaatsingen, makkelijker contacten leggen door minder inspanningen te leveren, snellere processen, betere bereikbaarheid, enz … De waarheid ligt allicht ergens in het midden.   Het digitale is ongetwijfeld een nuttige aanvulling aan onze maatschappij.  
Zonder de azijnpisser te willen uithangen … laat ons het echte sociale contact toch ook maar niet vergeten.

Mensen zijn sociale wezens en hebben elkaar nodig, al is het maar om ruzie te maken.  De verhoogde spanning in vele huisgezinnen tijdens de lockdown bevestigt dit.  Mensen moeten kunnen praten met anderen, kunnen vertellen wat hen bezig houdt, kunnen luisteren naar andere argumenten dan de hunne.  Kortom, sociaal contact, spreken met elkaar, dat zit in onze genen.  En dat kan digitaal maar we schakelen hier veel te snel naar over.  Economische motieven liggen hier vaak aan de basis.  Je kan je de vraag stellen wat ons voordeel is van een onpersoonlijke, kille samenleving met minder face tot face connecties. 
Mag ik een hybride- wereld voorstellen ?  Mag daar plaats voor zijn ?
Ik geloof heel sterk in persoonlijke contacten, in niet minder maar in andere verlangens.  Proberen om het anders te doen zonder de geitenwollen sokken aan te trekken.
Misschien brengt ons dat meer rust en meer mildheid. 
Misschien gaan we ons dan ook beter voelen.
Corona heeft aangetoond dat het kapitalisme heel kwetsbaar is en dat onze sociale contacten eronder lijden.  Laat ons dat niet te snel vergeten, niet thuis, niet op de werkvloer.

Wat de moraal van mijn verhaal is ?  Dat mag u voor uzelf uitmaken. 
Maak nog even de tijd voor de bijdrage van Susan Pinker uit 2017.
En maak dan een praatje met de buurman van twee huizen verder.  Het zal je goed doen.

https://www.ted.com/talks/susan_pinker_the_secret_to_living_longer_may_be_your_social_life?language=nl#t-17216

Collega Veerle maakte gisteren deze mooie foto’s in Bottelare.
Gedurende drie dagen kregen we extra info en nieuwe inzichten in Burn-out en Stressbestrijding en dat nemen we mee in onze zoektocht naar meer loopbaangeluk 😊.

Voor een gedeelte van deze begeleiding kan je gebruik maken van loopbaancheques.
Meer info op : https://www.nextstepcoaching.be/burn-out-coaching/

Deze week eindigde mijn YAR-traject (www.yarvlaanderen.be).
Van einde september vorig jaar tot nu heb ik het geluk gehad om ondergedompeld te worden in de grote familie van Yar Vlaanderen met jongeren die een tweede kans verdienden en vrijwillige coaches die hen daarbij ondersteunden.
Niet iedereen start zijn leven vanuit een gespreid warm bedje.  Niet iedereen komt de juiste personen in zijn leven tegen. Niet iedereen kan weerstaan aan groepsdruk en foute verleidingen.

Maar iedereen mag wel fouten maken en eruit leren.  Meer dan één keer.  En YAR zorgde ervoor dat er voor die jongeren altijd een vrijwillige coach klaar stond die zijn woord hield om vol te houden en om nieuwe kansen te blijven bieden.  Dat is de sterkte van YAR : samen kansen blijven bieden.  Samen focussen op de keuze die mensen hebben, de verantwoordelijkheid die ze hebben voor zichzelf, mogelijkheden die er altijd zijn en engagementen die je louter voor jezelf moet aangaan.

Ook ik ben veranderd als mens, in mijn doen en denken.  En dat maakt dit traject zo waardevol. 
Ik kan zonder schroom zeggen dat dit één van de waardevolste periodes uit mijn leven is.
Laat dit nu net de motivatie zijn om andere mensen te stimuleren om zich ook als vrijwilliger te melden bij YAR Vlaanderen.  Investeer in jongeren die het verdienen, investeer in jezelf. 

Normaal sluit een traject af met een slotceremonie met veel volk.  Corona besliste er anders over en daarom is er nu een alternatieve afsluiting die daarom niet minder waardevol is.
Na een intensief traject van 11 maanden, vindt op 20 juni de slotceremonie van YAR Coaching Antwerpen plaats. En jij kunt het meemaken – althans virtueel. Rep je op 20 juni om 19 uur naar 👉 yarvlaanderen.be om de video van onze slotceremonie te bekijken. Hij blijft online staan tot 21 juni 19 uur. Een aanrader!

Deze geweldige quote uit de laatste aflevering van de Columbus werd uitgesproken door een sympathieke herbergier in het Bosnische Mostar.  De man heeft een klein cafeetje zonder internet en verkoopt enkel aan mensen met tijd.  Hoeveel sterker kan een pitch nog zijn ?

Ik vind het soms fascinerend om daar wat over te filosoferen : mensen met tijd.  Wat is tijd voor mij ?  Neem nu vandaag.  Seffens zoommeeting met Next Step, daarna zand ophalen voor een moestuinbak, dan mijn flink opgeschoten en zelf opgekweekte tomaatplanten erin zetten.  En tegen dat dat klaar is zitten we al in de late namiddag.  Dan begint de maag weer te knorren, eten dus.  Nadien vullen we de avond weer in.
Stel dat mijn leven 700.000 uur bedraagt (en dan mag ik niet klagen) dan beleef ik vandaag een fractie daarvan.  Maar de tijd vliegt en de dag zal zo om zijn, nochtans is het zelf gekozen en goed besteedde tijd naar mijn aanvoelen.

En daar gaat het om en dat heeft die man in Mostar goed begrepen.  Een café voor mensen met tijd. 
Bewust omgaan met de tijd die we krijgen en daar zoveel mogelijk kwaliteitsmomentjes van maken.
Als je zelf niet 100 % goed in je vel zit en er wel eens een frons verschijnt op je voorhoofd als je hier bij stil staat, dan moet je eens een planning maken van de ganse week.  Uur per uur.  Elke avond vul je dat in.  En na een week ga je met een lekkere mok koffie dat in een grafiekje gieten : tijd besteden aan werk, slapen, kinderen, huishouden, tuin, vereniging en … jezelf. 
En dan neem je de tijd om die grafiek eens rustig te bekijken bij de volgende mok koffie.  Misschien leer je er wel iets uit over je leven en je tijdsbesteding.

Nostalgie is een vreemd beestje.  Ik heb dat vooral met muziek.  Er is niks zo herkenbaar dan muziek.  Iedereen heeft wel muzieknummers die hij of zij meteen kan linken aan bepaalde gebeurtenissen, bepaalde mensen of een vroegere periode uit je leven.  Het spijtige is dat het zo ongrijpbaar is.  Je kan er gewoon niet aan.  Je slaagt er wel in om smaken terug te voelen, om je in herinneringen terug op oude locaties te begeven, om even terug die momentopnames van toen gewaar te worden alsof je ze herbeleeft.  Maar was de tijd van toen.
Tijden veranderen, omstandigheden veranderen. En wij moeten mee.  Daar wringt soms het schoentje.  Mensen houden niet van verandering omdat verandering onzekerheid meebrengt.  Of toch niet ?  Misschien is het eerder dat mensen niet houden van verlies.  Verandering brengt de kans op verlies van iets mee. 

We kunnen daar twee houdingen tegenover aannemen. 
Een eerste houding is die van afwijzing : laat ons maar bij het bekende blijven, daar voelen we ons goed bij.
Een tweede houding is die van jezelf openstellen.  Verandering brengt nieuwe kansen en mogelijkheden om dingen te leren kennen en ervaren die “nieuw” zijn.
Wanneer we ons hier bewust van zijn, dan is verandering geen vies woord meer.  Misschien moeten we bij elke verandering de “hoeden van de Bono” eens opzetten. 
Of een “Wimmeke doen” : Wat is het ergste dat je kan overkomen ?  Is dat nu zo erg ?  Maak je er toch niet zo druk over.

Sta jij open voor verandering ? Hoe ga jij ermee om ?

’t Zijn turbulente tijden die we beleven.  De economie die kreeg een dreun en langzaamaan richten we ons terug op ons werk.  Is jouw job nog steeds de job van vorig jaar ?  Of voel je reeds een verandering ?  Hoe kijk jij naar die toekomst en naar je werk ?  En sluit dat allemaal aan bij jou als persoon, bij jouw kwaliteiten en verlangens ? 
Kortom … stof om na te denken.

De site van de VDAB geeft je alvast wat informatie om te starten via onderstaande link.
Misschien is loopbaanbegeleiding dan wel iets voor jou.

Voor meer informatie of om het boeken van een afspraak bel je me op 0472 360433.

De regendruppels vallen sinds lange tijd.  Een lekkere blonde Vagebond uit Merksplas vergezelt me deze avond.  Sinds x-weken zitten we in Corona-tijd.  Een periode die de geschiedenisboeken gaat vullen.
Ik stel me de vraag welke vijf woorden me eerst voor de geest komen als ik terugdenk aan de periode die we beleefd hebben en waarin we nu nog steeds zitten.

Terwijl de goesting om te zondigen tegen regels steeds groter aan het worden is, lees ik een artikel met Cadel Evans waarbij hij de beelden van de lijkenstoet aanhaalt in Bergamo.  Dit zullen waarschijnlijk de beelden van 2020 worden.  Als je er aan terugdenkt dan ben je nog stil.   Dit is zo onwezenlijk.  Een vreedzame massaslachting die zijn weerga niet kent.

Zelf heb ik gigantisch veel tijd in de tuin gespendeerd.  Niet dat het hier een juweeltje is, maar contact met de natuur brengt rust.  Ik moest niet de parken gaan opzoeken om eens buiten te komen. Luxe.  Wat zouden we doen zonder die natuur ?  Binnen afzienbare tijd gaat onze rollercoaster misschien weer als voordien draaien.  Hopelijk vergeten mensen die noodzakelijke uitlaatklep niet.

Vrienden.  Waar zijn ze gebleven ? Gelukkig kunnen we via het grote gamma van online-toepassingen nog eens een babbeltje met elkaar doen.  Geluid valt uit, bij de ene is er geen beeld, maar contact houden lukt.  Als je tenminste het geluk hebt van een beetje mee te zijn met de online wereld.
Maar ’t is niet hetzelfde he.  Fysiek contact en leuke gesprekken bij een koffie of een pintje.  That’s life.  Maar niet iedereen heeft die digitale mogelijkheden.  Benieuwd hoe zij de weken doorgebracht hebben.

En dan ook nog de  jammerende man die zich druk maakte om dat de Lidl paar weken terug enkele minuten te laat open ging.  Hij stond met een vijftal anderen, en ik, te wachten op correcte afstand om binnen te gaan.  Toen woedde nog de toiletpapieroorlog.  De primaire gedachten van de mens komen toch altijd naar boven.  Enkel aan jezelf denken, focussen op onbelangrijke bijzaken, hamsteren, wat er overblijft voor de ander … who cares.

Maar ook de toekomst.  Wat brengt de toekomst ?   Gaan we er ooit vanaf geraken ? Gaan we ooit nog zoals vroeger terrasjes kunnen doen ?  Hoeveel mensen gaan zwarte financiële sneeuw zien ?
Hoeveel mensen gaan zichzelf tegenkomen in familiale crisissituaties ? Ga ik werk blijven hebben ?
Gaan sommige werkgevers niet “profiteren” van de nieuwe online-ervaringen om een nieuwe arbeidsorganisatie uit te tekenen ?  Moeten we daar ongerust over zijn of niet ?
Gaan we onze gezondheidszorg  blijven koesteren ?   Ach, je kan eindeloos doorgaan.

Belangrijkste les is dat we kwetsbaar zijn als mens en dat we in onze kwetsbaarheid andere mensen nodig hebben als hulp en als steun.  Trekken wij hier lessen uit voor ons eigen leven en samenleven met anderen ?
Dit zijn hele boeiende onderwerpen om eens over na te denken en over te praten.
Gaat ons leven veranderen na de Corona ?  Misschien geeft het je inzicht om na te denken over hoe jij er mee omgaat. 

Binnenkort hoop ik terug te kunnen starten met coaching.  Als u er graag over praat.  Altijd welkom.
Binnenkort 😊.